محبت دنیا یک عفونتی دارد که هر کس به دنیا محبت کرد، بوی آن عفونت را نمی فهمد؛ همچنانکه سیر خورده بوی سیر را نمی فهمد. خداوند می خواهد این انسان ها را که از محبت دنیا چشیده اند، از این عفونت بگیرد. می خواهد طیبات به ایشان بدهد.
شما نگاه کنید خود انسان در رحم چه تغذیه می کند و بعد از تولد چه تغذیه می کند؟ وقتی که بچه دررحم است، غذایش خون است. وقتی متولد می شود، غذایش می شود شیر. طعم شیر کجا، طعم خون کجا، آنهم چه خونی! ما وقتی که توی رحم دنیا و محبت دنیا باشیم، غذایمان مثل آن خون است.
وقتی ولادت پیدا کنیم و قلبمان زنده بشود و دلمان از دنیا خارج بشود، دلمان از تعلق به دنیا آزاد بشود ، مثل اینکه خون تبدیل به شیر شده و غذامان عوض می شود.