شما هم وقتی به خواستگاری می‌رفتید و مته به خشخاش می‌گذاشتید، این توجیه را می‌آوردید که «می‌خواهم کفو خودم را انتخاب کنم؟» از سطح فرهنگی گرفته تا اقتصادی تا زیبایی دختر را نمره گذاری می کردید به بهانه رسیدن به «هم‌کفو»؟
آیا منظور اهل بیت از این که زن و شوهر باید کفو هم باشند این چیزها بوده؟ این دقیقا همان سوالی است که از پیامبر اعظم پرسیدند و ایشان فرمودند: فقام إليه رجل فقال: فمن نزوج؟ فقال: الأكفاء ، فقال: ومن الاكفاء؟ فقال: المؤمنون بعضهم اكفاء بعض، المؤمنون بعضهم اكفاء بعض
مردی به سوی پیامبر برخاست و گفت: با چه کسی ازدواج کنیم؟ حضرت فرمود: با «هم کفوها». عرض کرد: «هم کفو چه کساني هستند؟» پیامبر فرمود: «مؤمنون بعضي بر بعض ديگر هم کفو هستند.»
پس ملاک «هم کفو» بودن «ایمان» است؛ نه آن چیزهایی که ما دل‌مان می‌خواهد و بهانه‌اش را با دین توجیه می‌کنیم. حالا واقعا کدام‌مان با معیار «ایمان» به دنبال همسر می‌رویم؟