قسمت اول:
رهبر معظم انقلاب با نگاه کلان و راهبردی خود، در بیانات گوناگونی به مسئله‌ی «جنگ رسانه‌ای» پرداخته‌اند و نکات ارزنده‌ای در خصوص چیستی، اهمیت، چگونگی سرمایه‌گذاری و استفاده‌ی قدرت‌ها، نقش رسانه در معادلات جهانی و… بیان داشته‌اند.
برای جستجوی دیدگاه‌های رهبر معظم انقلاب در خصوص جنگ رسانه‌ای، واژگان کلیدی گوناگونی را می‌توان در میان بیانات ایشان جستجو کرد. به‌عبارت‌دیگر، غیر از ترکیب واژگانی «جنگ رسانه‌ای»، مواردی همچون «جنگ نرم»، «جنگ روانی»، «تبلیغات دشمن»، و امثال این موارد را نیز می‌توان جستجو کرد. جهت رعایت اختصار و پرداختن به اصل موضوع، در میان بیانات گوناگون، تنها دیدگاه‌هایی که قرابت و نزدیکی بیشتری به «جنگ رسانه‌ای» دارند بررسی می‌شود.
۱- تحلیل جایگاه رسانه با توجه به جبهه‌بندی کلان دنیا
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار خود با مسئولان سازمان صداوسیما، به‌عنوان مقدمه‌ای برای شناخت جایگاه رسانه‌ی ملی، یک تحلیل کلان از وضعیت جهان و «جغرافیای بشری عالم» ارائه می‌دهند و سپس بیان می‌دارند که جایگاه رسانه‌ی ملی با توجه به این وضعیت ترسیم شده، چگونه است. این نکته بسیار اهمیت دارد که برای تحلیل جنگ رسانه‌ای باید با «نگاه از بالا» به صحنه نگریست و با رویکرد جزئی‌نگرانه نمی‌توان درک صحیحی از آن داشت.
«مسأله‌ی اصلی این است که ما جایگاه کشور و نظام جمهوری اسلامی را در جغرافیای بشری عالم بشناسیم و ببینیم در جبهه‌بندی‌های بسیار وسیع و متنوع و پیچیده‌یی که در دنیا وجود دارد، ما کجا قرار داریم. وقتی به این نکته توجه شد، نقش رسانه‌ی ملی در این مجموعه، بیشتر بارز و آشکار خواهد شد.»
سپس ایشان منطقه‌ی غرب آسیا یا به عبارت دقیق‌تر کشورهای اسلامی را به یک شهر اشغال شده یا در حال اشغال تشبیه می‌کنند که در این ماجرا، چند دسته قابل فرض‌اند: «دشمن اشغالگر»، «گروه خائنین که از پیش با اشغالگر تفاهم کرده‌اند»، «گروه فرصت‌طلبان که بعد از ورود دشمن، می‌روند خود را به او نزدیک می‌کنند»، «کسانی که کاری به این کارها ندارند و در خانه‌ها می‌مانند و تسلیم سرنوشت می‌شوند»، «گروه کسانی که تحت تأثیر تبلیغات اشغالگر قرار می‌گیرند و میگویند حضور دیگران چه عیبی دارد! و آن‌ها هم این‌گونه تسلیم می‌شوند.» که می‌توان این گروه را فریب‌خوردگان نام نهاد و «یک گروه کسانی که ایستادگی می‌کنند».
«خاورمیانه و شمال آفریقا – حکم همان شهری را دارد که دشمن آن را اشغال کرده یا در حال اشغال است. البته این نوع اشغال با اشغالِ سنتی نظامی قدیم تفاوت دارد؛ سیطره‌ی فرهنگی و اقتصادی و سیاسی کامل است؛ حتّی در مواردی ممکن است بدون حضور اشغالگر باشد؛ مگر این‌که حضور نظامی یا حضور فوق‌العاده لازم باشد؛ این اتفاق الان دارد میافتد.»
ایشان بعد از یادآوری لزوم تحلیل کلان شرایط جهان و تبیین مثال شهر در حال اشغال، به‌طور مشخص بحث «جنگ رسانه‌ای» را مطرح می‌کنند و می‌فرمایند: «امروز جنگ دنیا، جنگ رسانه‌هاست. پیشرفت کارها و سیاست‌های بین‌المللی دستگاه‌های مختلف و جبهه‌های گوناگون، به‌وسیله‌ی تبلیغ، خبرسازی، مفهوم‌سازی و تبیین‌های درست و نادرست – یعنی راست و دروغ – دارد انجام می‌گیرد. تبلیغات، هم قبل از یک حرکت نظامی و اقتصادی، هم دراثنای آن، هم بعدازآن، نیاز وافر دستگاه‌هایی است که می‌خواهند در دنیا فعال باشند؛ لذا سرمایه‌گذاری هم می‌کنند، فکر هم مصرف می‌کنند و دانش هم به کار می‌برند، برای این‌که بتوانند این را گسترش دهند.»
بنابراین به‌عنوان اولین و شاید مهم‌ترین نکته برای شناخت درست جنگ رسانه‌ای باید ابتدا تحلیل کلانی از شرایط جهان و پازل کلی جبهه‌بندی‌های دنیا داشت و سپس نقش و جایگاه جنگ رسانه‌ای را تبیین کرد.