مرحوم حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی
اگر بنده اي بخواهد سعادتمند شود، باید در اوّلين مرحله شرح صدر پیدا کند.
شرح صدر یعنی وسعت نظر و گستردگی ديدگاه دروني.
وسعت نظر يعني چه؟
وسعت نظر يعني اینکه انسان فقط مادّیّات و نشئۀ دنیویه که همیشه در منظر او است را نبیند. یعنی دائماً به پائين نگاه نکند؛ سرش را بالا بیاورد و به بالا هم نظر داشته باشد. نشئات ديگر وجودي، از برزخ تا قيامت را هم نگاه کند.
«شرح صدر پيدا کردن» يعني فراتر از نشئۀ مادّيت و التذاذات مادّيه رفتن و تفکّر در آن‌ها.
آدم نباید همیشه سر در آخور دنیا داشته باشد و تمام عمر، در این التذاذات که مربوط به قوای حیوانی است، فکر کند.
در عالم مادّه التذاذات از این قرار است که بعضي از این التذاذات در ربط با شهوت است و بعضي‌ در ربط با غضب. چه مال، چه رياست و چه هرچیز دیگر، مربوط به این نشئه است. انسان نباید تنگ‌نظر باشد. نباید به اين التذاذات ماديه بسنده کند و ديدش منحصر به اين نشئه شود. انسان باید شرح صدر و وسعت نظر داشته باشد تا راهی برای خیرات پیدا کند و رسیدن به خیر و نیکی برایش ممکن شود. لذّت‌های عالم‌هاي ديگر را نیز در نظر بگيرد.
منبع: سلوک عاشورایی/منزل ششم /حق و باطل