مردى به ابو جعفر امام جواد علیه السلام نامه‏ اى نوشت و از تصورات درونى خود شكوه كرد، امام جواد، در ضمن پاسخ او نوشت: همانا اگر خداوند عز و جل بخواهد، تو را بر صراط ايمان، ثابت قدم مى‏ دارد و راه ابليس را بر تو مسدود مى‏ كند…
جماعتى از ياران رسول خدا به او شكوه بردند كه خاطرات ناپسندى در قلب آنان عارض مى‏ شود كه اگر از كوه پرت شوند و يا با شمشير پاره پاره شوند براى آنان بهتر است تا اين كه آن خاطرات را بازگو نمايند. رسول خدا به آنان گفت: آيا واقعا چنين است؟ آنان گفتند: آرى. رسول خدا گفت: سوگند به آن خدائى كه جانم در دست او است اثر ايمان خالص همين است.
بعد از اين اگر دچار اين خاطرات شديد، بگوئيد: آمَنَّا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ… ما به خدا و رسول ايمان آورده‏ايم، نيروى گريز و دفاع جز در دست خدا نيست.
الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 425.