موسسه آموزش عالی ریحانة النبی (سلام الله علیها)

این که محب فاطمه از آتش دوزخ دور است و از دوزخ جدا است به لحاظ کاری است که محب فاطمه سلام الله عليها انجام می دهد. به راستی کسی که محب فاطمه باشد خداوند چه جایگاه و منزلتی برای او در نظر گرفته، میدانیم که مقام فاطمه زهرا سلام الله عليها آنقدر بالاست که الگوی امام زمان ارواحنا له الفداء هستند پس کسی که محب فاطمه میشود خداوند برای او مقام و منزلتی قرار خواهد داد. از جمله روایات که در این باره وجود دارد روایت پیامبر صلي الله عليه و آله و سلم است که ایشان به سلمان چنین می فرماید :
مَنْ أَحَبَّ فَاطِمَةَ ابْنَتِی فَهُوَ فِی الْجَنَّةِ مَعِی وَ مَنْ أَبْغَضَهَا فَهُوَ فِی النَّارِ، یَا سَلْمَانُ حُبُّ فَاطِمَةَ یَنْفَعُ فِی مِائَةِ مَوْطِنٍ أَیْسَرُ تِلْکَ الْمَوَاطِنِ الْمَوْتُ وَ الْقَبْرُ وَ الْمِیزَانُ وَ الْمَحْشَرُ وَ الصِّرَاطُ وَ الْمُحَاسَبَةُ فَمَنْ رَضِیَتْ عَنْهُ ابْنَتِی فَاطِمَةُ رَضِیتُ عَنْهُ وَ مَنْ رَضِیتُ عَنْهُ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَ مَنْ غَضِبَتْ عَلَیْهِ فَاطِمَةُ غَضِبْتُ عَلَیْهِ وَ مَنْ غَضِبْتُ عَلَیْهِ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَا سَلْمَانُ وَیْلٌ لِمَنْ یَظْلِمُهَا وَ یَظْلِمُ‏ ذُرِّیَّتَهَا وَ شِیعَتَهَا[1]
اى سلمان! هر که دخترم فاطمه را دوست داشته باشد در بهشت با من است، و هر که با او دشمنى کند در آتش خواهد بود. اى سلمان! محبّت فاطمه در یک صد مورد سود مى‏ دهد که کمترین آنها مرگ و قبر و میزان و محشر و صراط و حساب است. دخترم فاطمه از هر که راضى باشد من نیز از او راضى هستم و من از هر که راضى باشم خدا از او راضى است، و فاطمه بر هر که خشم گیرد من بر او خشم مى ‏گیرم و من بر هر که خشم گیرم خدا بر او خشم خواهد گرفت.
به راستی محبتی که باید تحلیل شود آیا صرف یک محبت عاطفی و غریزی است یا محبت است که پشتوانه معرفتی نسبت به عصمت حضرت زهرا سلام الله عليها و مقام آن بزرگوار دارد و با عمل عجین شده باشد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در روایتی می فرمایند: در قیامت، فاطمه از صراط عبور کرده، وارد بهشت می‌شود و رشته‌های چادر او بر روی صراط باقی می‌ماند که یک سوی آن به دست زهرا و سوی دیگرش در عرصه قیامت است. در این هنگام منادی پروردگار به خلائق که از اولین تا آخرین آنان بر صراط گرد آمده‌اند، ندا ‌می دهد
«یَا أَیُّهَا الْمُحِبُّونَ لِفَاطِمَةَ تَعَلَّقُوا بِأَهْدَابِ مِرْطِ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ»
«ای دوست‌داران فاطمه! به رشته‌های چادر سیده زنان عالم در آویزید

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم

مامور برای خدمت زهرائیم

روزی که تمام خلق حیران هستند

ما منتظر شفاعت زهرائیم

جابر از امام صادق(علیه­السلام) پرسید: «لِمَ سُمِّیَتْ فاطِمَهَ الزَّهْراءَ ”زَهْراء”»؛ چرا فاطمه(سلام ­الله­ علیها) را زهرا نامیده ­اند؟ ایشان فرمود: خداوند فاطمه(سلام­ الله­ علیها) را از نور عظمت خود آفرید، وقتی فاطمه درخشید، زمین و آسمان را نورانی کرد. چشم­ های فرشتگان غرق نور شد و خداوند را سجده کردند و با شگفتی گفتند: خداوندا! این چه نوری است؟ وحی شد که این یکی از نورهای من است، در آسمان جایش دادم و او را از پیامبر(صلّی ­الله­ علیه­ وآله­ وسلم) به دنیا آوردم و بر همه­ ی پیامبران برتری دادم و از آن نور، ائمه­ ی هدایت(علیهم­ السلام) پدید آمدند تا دستورات مرا به جای آورند و مردم را هدایت کنند.

می‌گويند دخت نبی اكرم(ص) بودی و به گفته خود نبی(ص)، سرور زنان جهانيان، می‌گويند نماز كه می‌خواندی ستاره زمين می‌شدی و آسمانيان درخشش وجودت را به نظاره می‌نشستند، می‌گويند مهريه‌ات آب بوده و فدك ميراثی كه از پيامبر مهربانی برايت بر جای ماند، اما فاطمه جان، شكستن در و ميخی‌ كه پهلويت را شكافت يعنی چه؟

فاطمه (علیها السلام) در نزد مسلمانان برترین و والامقام ترین بانوی جهان در تمام قرون و اعصار می باشد،فاطمه علیهاالسلام ، صبر لایزال نبوی بود که در هیأت عفتی سر به فلک کشیده، چادر به سر می‏ کشید و در کوچه‏ های مدینه، در تمام رهگذرهای هستی، حضور خدا را به کائنات، یادآور می‏ شد.

امام كاظم علیه السّلام فرمودند:
رَجُلٌ مِن أهلِ قُم يَدعُو النّاسَ إلَى الحَقِّ يَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ كَزُبَرِ الحَديِدِ ؛
مردى از قم مردم را به حق فرا مى خواند و گروهى استوار ، چون پاره هاى آهن، پيرامون او گرد مى آيند .
بحار الأنوار ، ج 60 ، ص 216

شهادت حضرت زهرا(سلام اللہ علیها) طبق مشهور در سوم جمادي الثاني بوده است.
تاريخ سيزدهم جمادي الاولي نيز نقل شده است.
تاريخ ۹۵ روز بعد از رحلت پيامبر صلّے اللہ علیہ و آلہ و سلم، يعني همان سوم جمادي الثاني در روايت ابوبصير، از امام صادق(علیہ السلام) تصريح به آن شده است.
بعد از بررسے و تحقيق، قول نود تا صد روز كه همان ۹۵ روز است تقويت مي گردد كه شهادت حضرت مصادف با سوم جمادي الثاني مےشود.
ولي با توجه به اين كه هيچ يك از اين دو نقل به طور حتمے و دقيق نيست، براے پاسداشت آن بانو دو نوبت عزادارے برپا مے كنند، اگر چه در كشور ما عزاے عمومے و تعطيلے تنها در يك روز و آن هم سوم جمادي الثانے اعلام شده است.
در هر سال، چند روز قبل و چند روز بعد از سيزدهم جمادي الاولي به عنوان ايام فاطمية اوّل عزادارے مےكنند.
چند روز قبل و بعد از روز سوم جمادي الثاني را به عنوان ايام فاطميه دوم عزادارے مےكنند.
معمولا چند روز پيش از ايام فاطميه اول عزادارے شروع مےشود و تا سه، چهار روز بعد از ايام فاطميه دوم استمرار دارد.
البته آغاز و اتمام ايام فاطميه در شهر هاے مختلف، متفاوت است.
در برخے جاها ممكن است، سه روز در فاطميه اول و سه روز در فاطميه دوم و در برخي جاها ممكن است از اوائل جمادي الاولي تا حدود ۱۵ جمادي الثاني، عزادارے نمايند.
منبع: علامه مجلسي بحار الأنوار، ج۴۳ ص ۲۱۳ ‌ح ۴۴