موسسه آموزش عالی ریحانة النبی (سلام الله علیها)
سلاح ما، قلم است؛ سلاحمان را بر زمین نمی گذاریم....
سلاح ما، قلم است؛ سلاحمان را بر زمین نمی گذاریم....
سه شنبه 96/11/17
فى الكافی، عن الباقر… قال رسول الله(صلی الله علیه و آله): طوبی لمِن توَاضع لله تِعالی ،و زَهٍد فی ما أحَلَّ اللهُ تعالی، و زَهد فی ما أحلَّ اللهُ تعالی له من غیر رَغبة عن سیرَتی، و رَفضَ زَهرَة الدنیا من غیر تحَوّلٍ عن سنتّی. (الشافی، صفحه 82)
گویا یکی از نشانههای تواضع لله این است که انسان در دنیا زهد بورزد، بی رغبتی نشان بدهد. نه فقط نسبت به آنچه بر او حرام شده، حتی نسبت به آن چیزهایی که برای او حلال است، در مورد اینها هم انسان بی رغبتی نشان بدهد. سپس در ادامه میفرمایند: لکن این زهدی که در دنیا نسبت به امر حلال میورزد، به گونهای نباشد که از سیرۀ پیغمبر خارج بشود؛ سیرۀ پیغمبر یعنی آنچه خود آن بزرگوار عمل میکردند و به یاران و اصحابشان هم آن را بیان میکردند و امر میکردند؛ یعنی ترک دنیا مطلوب نیست، حِرص نزدن به آنچه حلال است، مطلوب است. یک وقت انسان همۀ آنچه را که بر او حلال است، ترک می کند! حیوانی نمیخورد، گوشت نمیخورد، خواب نمیکند، ازدواج نمیکند و ،.اینها بر خلاف سنتّ پیغمبر است، سنتّ پیغمبر این نیست. سیرۀ پیغمبر این است که دنیا را ترک نکند اماّ چسبیدن به مشتهیات نفس ( علاقه مندیهای نفس) در دنیا ولو آن مشتهیات (علاقه مندیهای) حلال هم باشد، این هم مطلوب نیست. در ادامه میفرماید: چشم بپوشد از زیباییهای دنیا ! زَهرَة الدنیا یعنی زیباییها و طراوتها و جاذبههای دنیا. در اینجا نیز این قید وجود دارد که از سنتّ پیغمبر نبایستی روی برگرداند. ترک دنیا مطلوب نیست، اماّ چسبیدن به دنیا و همۀ مشتهیات (علاقه مندی های آن) هم نامطلوب است .
شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت ا… امام خامنه ای (مدظله العالی) - 2/ 8/ 91
سه شنبه 96/11/17
خیلی ها باور نمی کردند فرمانده توپخانه سپاه این قدر کم حقوق می گیره ؛ وقتی هم که خواستند حقوقش را زیاد کنند عصبانی شد و نذاشت ، توی جلسه ای بهش یه تلویزیون هدیه دادند اما قبول نکرد گفتند : این هدیه رو به همه فرماندهان دادند چرا نمی گیری؟! گفت : ناخالصی عمل یه نقطه شروع داره ممکنه قبول این هدیه نقطه شروع ناخالصی زندگی ام باشه ، نمی خوام ذرّه ای نا خالصی توی عملم باشه من با خدا معامله کرده ام ، هدیه رو هم از خودش می گیرم .
( خاطره ای از سردار شهید حسن شفیع زاده ، کتاب حکایت فرزندان فاطمه ، جلد1 ، ص 40 )
دوشنبه 96/11/16
این که محب فاطمه از آتش دوزخ دور است و از دوزخ جدا است به لحاظ کاری است که محب فاطمه سلام الله عليها انجام می دهد. به راستی کسی که محب فاطمه باشد خداوند چه جایگاه و منزلتی برای او در نظر گرفته، میدانیم که مقام فاطمه زهرا سلام الله عليها آنقدر بالاست که الگوی امام زمان ارواحنا له الفداء هستند پس کسی که محب فاطمه میشود خداوند برای او مقام و منزلتی قرار خواهد داد. از جمله روایات که در این باره وجود دارد روایت پیامبر صلي الله عليه و آله و سلم است که ایشان به سلمان چنین می فرماید :
مَنْ أَحَبَّ فَاطِمَةَ ابْنَتِی فَهُوَ فِی الْجَنَّةِ مَعِی وَ مَنْ أَبْغَضَهَا فَهُوَ فِی النَّارِ، یَا سَلْمَانُ حُبُّ فَاطِمَةَ یَنْفَعُ فِی مِائَةِ مَوْطِنٍ أَیْسَرُ تِلْکَ الْمَوَاطِنِ الْمَوْتُ وَ الْقَبْرُ وَ الْمِیزَانُ وَ الْمَحْشَرُ وَ الصِّرَاطُ وَ الْمُحَاسَبَةُ فَمَنْ رَضِیَتْ عَنْهُ ابْنَتِی فَاطِمَةُ رَضِیتُ عَنْهُ وَ مَنْ رَضِیتُ عَنْهُ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَ مَنْ غَضِبَتْ عَلَیْهِ فَاطِمَةُ غَضِبْتُ عَلَیْهِ وَ مَنْ غَضِبْتُ عَلَیْهِ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَا سَلْمَانُ وَیْلٌ لِمَنْ یَظْلِمُهَا وَ یَظْلِمُ ذُرِّیَّتَهَا وَ شِیعَتَهَا[1]
اى سلمان! هر که دخترم فاطمه را دوست داشته باشد در بهشت با من است، و هر که با او دشمنى کند در آتش خواهد بود. اى سلمان! محبّت فاطمه در یک صد مورد سود مى دهد که کمترین آنها مرگ و قبر و میزان و محشر و صراط و حساب است. دخترم فاطمه از هر که راضى باشد من نیز از او راضى هستم و من از هر که راضى باشم خدا از او راضى است، و فاطمه بر هر که خشم گیرد من بر او خشم مى گیرم و من بر هر که خشم گیرم خدا بر او خشم خواهد گرفت.
به راستی محبتی که باید تحلیل شود آیا صرف یک محبت عاطفی و غریزی است یا محبت است که پشتوانه معرفتی نسبت به عصمت حضرت زهرا سلام الله عليها و مقام آن بزرگوار دارد و با عمل عجین شده باشد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در روایتی می فرمایند: در قیامت، فاطمه از صراط عبور کرده، وارد بهشت میشود و رشتههای چادر او بر روی صراط باقی میماند که یک سوی آن به دست زهرا و سوی دیگرش در عرصه قیامت است. در این هنگام منادی پروردگار به خلائق که از اولین تا آخرین آنان بر صراط گرد آمدهاند، ندا می دهد
«یَا أَیُّهَا الْمُحِبُّونَ لِفَاطِمَةَ تَعَلَّقُوا بِأَهْدَابِ مِرْطِ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ»
«ای دوستداران فاطمه! به رشتههای چادر سیده زنان عالم در آویزید
دوشنبه 96/11/16
جابر از امام صادق(علیهالسلام) پرسید: «لِمَ سُمِّیَتْ فاطِمَهَ الزَّهْراءَ ”زَهْراء”»؛ چرا فاطمه(سلام الله علیها) را زهرا نامیده اند؟ ایشان فرمود: خداوند فاطمه(سلام الله علیها) را از نور عظمت خود آفرید، وقتی فاطمه درخشید، زمین و آسمان را نورانی کرد. چشم های فرشتگان غرق نور شد و خداوند را سجده کردند و با شگفتی گفتند: خداوندا! این چه نوری است؟ وحی شد که این یکی از نورهای من است، در آسمان جایش دادم و او را از پیامبر(صلّی الله علیه وآله وسلم) به دنیا آوردم و بر همه ی پیامبران برتری دادم و از آن نور، ائمه ی هدایت(علیهم السلام) پدید آمدند تا دستورات مرا به جای آورند و مردم را هدایت کنند.
دوشنبه 96/11/16
میگويند دخت نبی اكرم(ص) بودی و به گفته خود نبی(ص)، سرور زنان جهانيان، میگويند نماز كه میخواندی ستاره زمين میشدی و آسمانيان درخشش وجودت را به نظاره مینشستند، میگويند مهريهات آب بوده و فدك ميراثی كه از پيامبر مهربانی برايت بر جای ماند، اما فاطمه جان، شكستن در و ميخی كه پهلويت را شكافت يعنی چه؟