موسسه آموزش عالی ریحانة النبی (سلام الله علیها)

امام صادق(ع) قلب ماه رمضان و آغاز سال یعنی حسابرسی اعمال را «لیلة القدر» دانسته اند و فرمودند که شب نوزدهم برآورد اعمال، شب بیست و یکم تصویب اعمال و شب بیست و سوم زمان تنفیذ اعمال است.

امام خمینی (س) به بسیاری از رشته های ورزشی علاقمند بودند ولی رشته خاصی را ترجیح نمی دادند. از جمله ورزشهایی که حضرت امام، خود بیشتر به آن اشتغال داشتند، می توان به کوهنوردی، فوتبال در سنین نوجوانی، شنا، ژیمناستیک، پرش طول و ارتفاع و ورزشهای باستانی و کشتی در سنین جوانی اشاره کرد. اما وقتی پا به سن گذاشتند، بیشتر به کوهنوردی و پیاده روی می پرداختند و هیچ گاه به خاطر برنامه ای، از ورزش نمی گذشتند.
وقت شناسی و نظم در امور
از آنجایی که انسان موجودی است با گرایشهای گوناگون و این گرایشها در جامعه بشری در تصادم و ناسازگاری اند، آنچه می تواند انسان را از این تنش نجات بخشد، وفاداری و عمل به قانون و ارج نهادن به حقوق دیگران است. امام علی (ع) می فرمایند:«أفضَلُ الأدَب أن یقف الإنسان عندَ حَدِّهِ ولا یتعدّی قدره»؛برترین ادب آن است که انسان بر حدّ خویش بایستد و از اندازه خود فراتر نرود.
امام خمینی (س) ساعات شبانه روز خود را تقسیم بندی کرده بودند و ساعت عبادت، استراحت، مطالعه، رفت و آمد و… ایشان مشخص بود و این تقسیم و برنامه ریزی، مبنای تنظیم برنامه خانواده امام نیز شده بود. توجه در رفتار و عملکرد امام، نشان می دهد که ایشان در تمام امور، بسیار به رعایت نظم مقید بودند و با نظم و برنامه خاصِّ از پیش معیّن شده،کارهای خود را انجام می دادند.

در امیرالمؤمنین یک پدیده‌ی شگفت‌آوری وجود دارد؛ سه خصوصیّتِ بظاهر ناسازگار در امیرالمؤمنین جمع شده است. امیرالمؤمنین، هم انسان قوی و مقتدری است، انسان قدرتمندی است، هم درعین‌حال مظلوم است، و هم درعین‌حال در حوادث گوناگون پیروزِ نهایی است؛ این سه خصوصیّت در امیرالمؤمنین و در حالات آن بزرگوار مشهود است.

عدم پوشش، یکی از مهم‌ترین آسیب را به خانواده وارد می‌کند؛ یعنی نیازهایی که باید در خانواده پاسخ داده شود، به کف جامعه منتقل می‌شود و رغبت برای تشکیل خانواده و عفت که خود جوانمردی می‌باشد را از بین می‌برد.
امام علی علیه‌السلام: عفّت، برترين جوانمردى است.
غررالحکم و درر الکلم، صفحه 37، حدیث 582

روزي امام حسن مجتبي عليه السلام پس از شستشو، لباسهاي نو و پاكيزه اي پوشيد و عطر زد.
از كوچه هاي مدينه مي گذشت، ناگاه با پيرمرد يهودي كه فقر او را از پاي در آورده وپوست به استخوانش چسبيده، تابش خورشيد چهره اش را سوزانده بود،روبه رو شد.
حضرت را در آن جلال و جمال كه ديد گفت:
خواهش مي كنم لحظه اي بايست و سخنم را بشنو!
امام عليه السلام ايستاد.
يهودي: يابن رسول الله! انصاف بده!
امام: در چه چيز؟
يهود: جدت رسول خدا مي فرمايد:
دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است!
اكنون مي بينم كه دنيا براي شما كه در ناز و نعمت به سر مي بري، بهشت است و براي من كه در عذاب و شكنجه زندگي مي كنم، جهنم است.
و حال آن كه تو مؤمن و من كافر هستم.
امام فرمود: اي پيرمرد! اگر پرده از مقابل چشمانت برداشته شود و ببيني خداوند در بهشت چه نعمتهايي براي من و براي همه مؤمنان آفريده، مي فهمي كه دنيا با اين همه خوشي و آسايش براي من زندان است.
و نيز اگر ببيني خداوند چه عذاب و شكنجه هايي براي تو و براي تمام كافران مهيّا كرده، تصديق مي كني كه دنيا با اين همه فقر و پريشاني برايت بهشت وسيع است.
پس اين است معناي سخن پيامبر صلي الله عليه و آله كه فرمود:
دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است
اصول کافی،باب في ابطال الرويه، حديث 1، ص 95،

مولف كتاب در مقدمه مي‌نويسند:
از آنجا كه امر ملاقات با حضرت بقيه الله (ارواحناه فداه) امري دشوار به نظر مي‌رسد اما بايد دانست كه اگر انساني واقعاً تمامي جد و جهدش را به كار گيرد تا بتواند در رديف ياران واقعي حضرتش قرار گيرد اين عنايت شامل حال او خواهد شد چنانكه حكايات زيادي در اين باره نقل شده از جمله: تشرفاتي كه رهروان واقعي خدمت ارباب دل داشته‌اند مي‌تواند گواه خوبي بر اين امر باشد.
گاه اين سوال مطرح مي‌شود كه به راستي آيا خانم ها هم مي‌توانند محضر حضرت حجت را درك كنند و به فيض ملاقاتش نائل گردند يا خير؟
اين كتاب در پاسخ به اين سوال به نقل حكايات و مطالبي در اين باب پرداخته است.
نویسنده :طباطبايي سيد محمد

رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: غضب ایمان را فاسد كند چنان كه سركه عسل را.
میسر گوید: خدمت امام باقر علیه السّلام از غضب سخن به میان آمد.
حضرت فرمود: همانا مرد غضب میكند و تا داخل دوزخ نشود، هرگز راضى نگردد (تا مرتكب گناهى نشود خشمش تسكین نیابد.)
پس هر كس بر مردمى خشمگین شد:اگر ایستاده بود،باید فورى بنشیند، تا پلیدى شیطان از او دور شود.
چون انسان خشمگین شود، اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم بگوید و با آب سرد وضو بگیرد یا غسل كند و اگر ایستاده است بنشیند و اگر نشسته دراز كشد.
اگر بر فامیل و خویشاوندش (محارم)غضب كرده نزدیك او رود و دست به بدن او گذارد تا خشمش فرو نشیند
أصول الكافی / ترجمه مصطفوى/ج3/412.